(w instalacji elektrycznej)

См. также в других словарях:

• montaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) 1. «składanie, zespalanie części lub zespołów (maszyn, aparatów, urządzeń itp.) w dalsze zespoły lub gotowy wyrób; zakładanie instalacji» Montaż budowli. Montaż maszyn, silników. Montaż samochodu, kadłuba statku.… …   Słownik języka polskiego

• montaż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Montaż …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• alternator — m IV, D. a, Ms. alternatororze; lm M. y 1. cyber. «układ zerojedynkowy, w którym bodziec czynny na jednym tylko dowolnym wejściu wywołuje reakcję czynną jedynego wyjścia» 2. elektr. «prądnica prądu zmiennego trójfazowego, używana do ładowania… …   Słownik języka polskiego

• bezpiecznik — m III, D. a, N. bezpiecznikkiem; lm M. i 1. elektr. «urządzenie zabezpieczające przed skutkami nadmiernego obciążenia instalacji elektrycznej; pot. korek» 2. sport. «urządzenie przy wiązaniach nart powodujące odpięcie się narty przy upadku lub… …   Słownik języka polskiego

• pion — I m IV, D. u, Ms. pionnie; lm M. y 1. «linia pokrywająca się z kierunkiem siły ciężkości na powierzchni Ziemi» Pion dzwonnicy, wieży ciśnień. 2. «przyrząd w postaci urządzenia optycznego albo ciężarka umocowanego na sznurku lub na swobodnie… …   Słownik języka polskiego

• przezwajać — ndk I, przezwajaćam, przezwajaćasz, przezwajaćają, przezwajaćaj, przezwajaćał, przezwajaćany przezwoić dk VIa, przezwajaćzwoję, przezwajaćzwoisz, przezwajaćzwój, przezwajaćzwoił, przezwajaćzwojony, techn. «zwijać ponownie (przewody instalacji… …   Słownik języka polskiego

• stacyjka — ż III, CMs. stacyjkajce; lm D. stacyjkajek 1. «mała stacja kolejowa; przystanek» Mała, cicha stacyjka. 2. pot. «urządzenie służące do podłączenia źródła prądu do instalacji elektrycznej w pojeździe mechanicznym» Włączyć, wyłączyć stacyjkę …   Słownik języka polskiego

• wyłącznik — m III, D. a, N. wyłącznikkiem; lm M. i techn. «urządzenie służące do wyłączania lub włączania prądu w instalacji elektrycznej; kontakt» …   Słownik języka polskiego

• zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

• bezpiecznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element instalacji elektrycznej zapobiegający przepływowi zbyt silnego prądu; korek, stopka {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gniazdo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gnieździe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schronienie naturalne lub budowane przez zwierzęta, głównie ptaki i owady, z różnych materiałów (np. traw, sitowia), zamieszkiwane przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień